Gdy Bóg powoływał Elizeusza, ten zostawił wszystko, by pójść za Eliaszem. Nie tylko zostawił to czym się dotychczas zajmował, ale też spalił to do czego mógłby wrócić. Innymi słowy powiedział: Ja nie mam planu B, liczy się tylko to by iść za Panem. A Ty czy zostawiłeś sobie furtkę, by móc wrócić do starego życia, czy też całkowicie oddałeś się Bożemu prowadzeniu?

Bóg powołał na do tego, byśmy wzrastali w miłości, natomiast wróg, stan robi wszystko, byśmy wzrastali w zgorzknieniu. By w naszych sercach rósł korzeń zgorzknienia, który jeśli się z nim nie rozprawimy, to zniszczy wszystko co żyje. Dlatego myślę, że ważne jest byśmy modlili się, by Bóg objawił nam to co ukryte pod ziemią, to czego nie widać, czy czasem ten zatruty korzeń nie spowoduje, że wszystko co na wierzchu uschnie…

Czy zdarzyło Ci się coś rozpocząć, ale szybko, lub nie tak szybko, ale zniechęciłeś się i porzuciłeś tą pracę? Jeśli tak, to mam ma dla Ciebie słowo zachęty. Tak jak Bóg przez proroka Aggeusza zachęcał Izraela, by powrócili do porzuconej pracy przy odbudowie świątyni, tak samo wierzę, że On chce zachęcić Ciebie do dzieła, które postawił na Twej drodze.

Czy myślałeś o tym co działo się tej nocy 2000 lat temu, gdy Jezus miał się narodzić? Co przeżywała Maria, z czym się zmagała i jak trudny był to dla niej czas? W jednej z kolęd śpiewa się „świat w grzechu grzązł i powstać nie miał siły, aż przyszedł Pan i okazał swą moc. Nadzieja nowa światu z nieba dana, przez mroki nowa jutrznia blaski śle…” Tak po każdej nocy nadchodzi poranek, który rozproszy nawet najciemniejszą noc - i o tym jest dzisiejszy odcinek.